به گزارش "ورزش سه" ،در آستانه ال کلاسیکوی 244 ، این گزارش – مصاحبه خواندنی  از اینجا آغاز می‌شود:

«ایکر کا به سمتم آمد و گفت: ایتو، دوستت دارم اما دیگر برای ما داوری نکن.» ادواردو ایتورالده گونزالس وسوسه شده بود این پیشنهاد را بپذیرد. داور سابق خنده‌اش می‌گیرد: «می‌دانید بهترین چیزی که بعد از ال‌کلاسیکو می‌توانیم بگوییم چیست؟ یک بازی دیگر داشته باشیم، هر بازی‌ای. اگر هفته بعد در یک مسابقه قضاوت کنید و بدترین گند زندگی‌تان را بزنید هم هیچ کس توجهی نمی‌کند. نه روی جلد رومه‌ها می‌روید و نه کسی درباره‌تان حرف می‌زند چون ال‌کلاسیکو فراتر از همه چیز است.»

خرید روغن خراطین بدون عوارض

شاید زمان خوبی باشد برای اینکه اتفاقات بد را پنهان کنی. ایتورالده موافق است: «وقتی قضاوت کلاسیکو به شما می‌رسد توجه رسانه‌ها شدت می‌یابد و فشارها خیلی بیشتر می‌شود. از هر جای ممکن به شما زنگ می‌زنند.» البته شما به عنوان داور به این تماس‌ها توجهی نمی‌کنید اما ایتورالده می‌گوید هیچ تماسی را بی‌پاسخ نگذاشته.

او یک دهه بهترین داور اسپانیا بوده و 17 سال را در قله داوری سپری کرده. در این مدت سه بار داوری ال‌کلاسیکو به او سپرده شد، در سال‌های 1999، 2005 و 2010. شاید باید بیشتر از اینها قضاوت می‌کرد. وقتی داورها با قرعه و به صورت کاملاً تصادفی انتخاب می‌شدند (یا حداقل تصور می‌کنیم که اینطور باشد) او خیلی بدشانس بود و فرصتی به دست نیاورد. خودش می‌گوید بس است و ما هم قبول می‌کنیم.

حتی وقتی به عنوان بهترین داور از سوی کمیته داوری انتخاب شد (این اتفاق سه بار افتاد) هم ضمانتی وجود نداشت. او فینال جام حذفی را از دست داد چون رئال مادرید علیه او رأی داد و آلبرتو اوندیانو ماینکو به جایش به ال‌کلاسیکو فرستاده شد. رئال با یک گل برنده شد و او می‌گوید آنها از حقشان استفاده کرده‌اند: «سیستمی بود که یک فهرست سه نفره از داوران انتخاب می‌کردند و باشگاه‌ها می‌توانستند مخالفت کنند. فکر می‌کنم از شیوه داوری من خوششان نمی‌آمد.»